MUTLULUK

Mutlu olmak için çok çaba sarfetmeye gerek yok sanırım. Yüzümüzdeki ufacık bir gülümseme bile kendimizi veya başkalarını mutlu etmeye yeter de artar bile. Çevremizdeki kişilerle kurduğumuz iletişim, tanıdığımız veya tanımadığımız insanlara karşı takındığımız davranışlarımız bizi olumlu yada olumsuz yönde nasıl da etkiliyor değil mi?

Hayat zaten çok kısa, misafir olduğumuz şu dünyada ne kadar ömrümüzün kaldığını bilmeden yaşayıp gidiyoruz. Geri kalan ömrümüzü de mutlu bir şekilde yaşamak için biraz fedakarlık yapmaktan ne zarar gelir ki?

Şimdi önümüz bayram, sevdiklerimize minik hediyeler alıp onları sevindirrip, mutlu etmekten ne zarar gelir ki?

Rahmetli ananem her bayram öncesi yavaştan yavaştan alışveriş hazırlıklarına başlardı. Bayramlaşmak için eve gelen çocuklar için çarşıdan çoraplar alınırdı, eve gelen hiç bir çocuk boş gönderilmezdi. İllaki bir mendil veya bir çorap, küçük bir harçlık ceplerine sokulurdu. Biz o zamanlar çok mutlu olurduk. O günler aklıma geldikçe hala suratımda küçük bir gülümseme beliriverir. O ufacık şeylerden nasıl da mutlu olurduk.